BMI – Wskaźnik masy ciała
- Szczegóły
- Autor: M3dF0rm
Podstawowym sposobem oceny stanu odżywienia jest oznaczenie stosunku masy ciała do wzrostu. Jest to tzw. wyznaczenie wskaźnika masy ciała zwanego także wskaźnikiem Queteleta, lub BMI (ang. body mass index). Oblicza się go jako iloraz masy ciała (w kilogramach) przez wzrost (w metrach) podniesiony do kwadratu
BMI = masa ciała [kg]/wzrost2 [m2]
Oznaczanie BMI jest nieinwazyjne i łatwe, dlatego jest powszechnie używane w praktyce klinicznej. Przedziały BMI definiujące stan odżywienia nie są uzależnione od wieku. Na podstawie danych antropometrycznych i statystycznych określono idealne wartości BMI, które oscyluje około 21,0 kg/m 2 . Wartość BMI ≥ 30 została zdefiniowana jako otyłość. BMI niestety nie określa ilości tłuszczu w organizmie i jego dystrybucji oraz nie różnicuje masy tłuszczu i masy mięśni. Dlatego też osoby bardzo umięśnione (np. kulturyści) mają takie samo BMI jak osoby z dużą ilością tłuszczu w ciele.
Klasyfikacja stanu odżywienia Światowej Organizacji Zdrowia u dorosłych w zależności od zakresów BMI (WHO, 2000)
Kategoria | BMI (kg/m2) | Ryzyko chorób związanych z nadmierną masą ciała |
Niedowaga | ≤18,5 | niskie |
Norma | 18,5-24,9 | średnie |
Nadwaga | 25,0-29,9 | nieznacznie zwiększona (nadwaga) |
Otyłość | ≥30 | zwiększone |
I stopień otyłości | 30,0-34,9 | umiarkowane |
II stopień otyłości | 35,0-39,9 | poważne |
III stopień otyłości | >40 | bardzo poważne (otyłość olbrzymia) |